Achtergrond en historie:

Mali heeft een lange en rijke geschiedenis die teruggaat tot de tijd van rotstekeningen en toen de Sahara een stuk kleiner en een bloeiend paradijs was. Tussen de 5e en 8e eeuw ontstond in West-Afrika het koninkrijk Ghana, niet te verwarren met de moderne staat Ghana. Het huidige zuiden van Mauritanië en het westen van Mali was het gebied van dat koninkrijk dat gesticht werd door de Soninké. Deze bevolkingsgroep leeft nu nog steeds in dit gebied. Het waren akkerbouwers en de heersers van dit volk verdienden zeer veel met de controle op de zout- en goudhandel in hun gebied. In de 8e en 9e eeuw gingen de Arabieren zich bemoeien met de handel door de Sahara Dit imperium werd verwoest in de 11de eeuw door Moslim Berbers uit  Mauritanië en Marokko. In het midden van de 13de eeuw, Sundiata Keita, leider van het volk van de Mandinka, koos strategisch voor de Islam en hierdoor verkreeg hij het monopolie op de handel in goud en zout.

Onder invloed van verschillende progressieve  Mansas (stamhoofden), werd Djenné en Tombouctou de commerciële en welvarende centra  van West Afrika, met diverse moskeeën en universiteiten. Het derde grote koninkrijk is West-Afrika was Songhai. De Songhai leefden ten zuiden van Gao langs de Niger. Ze verhandelden voedsel tegen zout en stoffen met islamitische handelaren. Het was dan ook niet vreemd dat alle leiders van de Songhai in de 11e eeuw al waren bekeerd tot de islam.  De Songhaï werd steeds machtiger en goed georganiseerd vooral omdat zij beschikte over een professioneel leger en ambtenarencorps, terwijl de Rijk van Mali zich meer bezig hield met culturele ontwikkeling. Toen het tot een conflict kwam hadden de handelaren en studenten geen kans tegen de soldaten en bureaucraten met als gevolg dat de Songhaï hun invloed in de Sahel uitbreiden. Hun overwinning duurde een eeuw en zij werden op hun beurt bloedig verslagen door de Marokkaanse berbers. Op dat moment deden Europese schepen de west kust van Afrika aan en daardoor verloor de oude handelsroute dwars door de Sahara zijn betekenis. De stad Tombouctou verloor daardoor zijn reputatie en werd verwaarloosd. In 1737 werd Timboektoe door de Toeareg veroverd. Er ontstonden verschillende rijken langs de Niger, waarvan Ségou, de belangrijkste was.

De geschiedenis van het binnenland van West-Afrika is het verhaal van de Peul. Deze nomaden lieten hun kudden grazen op niet gebruikte landbouwgrond. Een tekort aan weiden en een teveel aan belasting betalen zorgde voor grootscheeps verzet van de Peul. Er volgde een golf van jihads (heilige bekeringsoorlogen) waarna er diverse islamitische staten gesticht werden, o.a. de staat Masina in 1818, met Djenné als hoofdstad. Na een nieuwe jihad in 1852 ging Mazina op in het rijk van Tukulor dat onder leiding stond van al Hajj' Umar.

In 1883  werd Mali een Franse kolonie. Ondanks dat er een paar spoorwegen en irrigatiesystemen werden aangelegd, was Mali de zwakke schakel in de West-Afrikaanse Franse koloniën. Na de onafhankelijkheid van Frankrijk in juni 1960 ontstond de federatie Mali, samengesteld uit het huidige Mali en Senegal. Na enkele maanden trok Senegal zich terug uit deze federatie. Modibo Keita werd de eerste president van de republiek Mali. Keita probeerde te profiteren van beide kanten van het toenmalige politieke spectrum. Aan de ene kant politieke en economische banden met Frankrijk, van de andere kant werd Mali sterk afhankelijk van militaire adviseurs van de Sovjet Unie. Tevens speelde hij in 1962 de kaart uit van het Afrikaans nationalisme door de franc CFA te verlaten en een eigen munt in te stellen. Daardoor en de voor Afrika kunstmatige socialistische economie, leidde het land naar de afgrond.

Via een niet gewelddadige coup in 1968 nam Moussa Traoré de macht over.Traoré heerste over Mali van 1968 tot 1991 en werd opgevolgd door Amadou Toumani Touré die opdracht gaf voor het vormen van een burgerregering aan Soumana Sacko. in 1992  werden voor het eerst democratische presidentsverkiezingen gehouden. President Alpha Oumar KONARE leidde het land en werd in 1997 herkozen met 95.9%. Hij voerde politieke en economische hervormingen door en bond de strijd aan tegen de veel voorkomende corruptie. Ondertussen is Mali weer terug in de franc CFA zone.In 1999 besloot hij zich niet voor een derde termijn beschikbaar te stellen. In september 2000 benoemde president Konaré de voormalige presidentiële adviseur Mande Sidibe tot premier, nadat zijn voorganger, Ibrahim Boubacar Keïta, was afgetreden.

Evenementen:

De belangrijkste toeristische trekpleisters van Mali zijn Timboektoe, de Dogon- vallei en Djenné, een plaats met alleen traditionele gebouwen in de typische stijl van de Soedanese leemarchitectuur. Deze trekpleisters zijn in 1988 door de Unesco op de werelderfgoedljst gezet.
Een belangrijk evenement voor Mali is " de oversteek van het vee " bij Diafarabé . Elk jaar in december vindt deze traditie plaats, die een geschiedenis die terug gaat tot het jaar 1821 toen de moslims van Hamdalaye de macht veroverde over het koninkrijk Segou en toen de trek geregeld werd van het vee van Mali naar Mauritanië. Deze verhuizing was op een dag bepaald zodat het leger bescherming kon bieden tegen de aanvallen van Bambararovers. Het evenement wordt altijd gehouden op een zaterdag omdat dat de dag was dat Segou verslagen werd. Nog steeds verzamelen in de buurt van Diafarabé zich de herders met hun kuddes aan de oever van de rivier, er zijn  festiviteiten, vieringen en oude vrienden ontmoeten elkaar en wisselen nieuwtjes uit. Lokale "Chefs" komen bij elkaar voorafgaand aan het gebeuren om de situatie van dat moment te bespreken en conflicten op te lossen vooral tussen de veehouders en de landbouwers. De oversteek zelf is een belevenis; meer dan 5000 stuks vee zwemmen de rivier de Niger over, de herders versieren hun koeien, de beste beesten worden gekozen en er wordt de hele dag en nacht gedanst.

Om informatie in te winnen over de juiste plaats en tijd kan men het beste terecht in Djenné.  De gids in Djenne, genaamd "Jacques Chirac". is een goede bron van informatie. In Mopti is informatie te vinden bij Isa Camara - de regionale directeur voor toerisme. Zijn bureau is gelegen aan de rivieroever bij Hotel Kananga.  

De Dogons

De stam van de Dogons staan bekent om hun maskers en het vijf dagen durend feest: Fête des Masques in april waar oude rituele van meer dan 1000 jaar terug worden gevierd. Het meest bekende en curieuze van deze ceremonies is in het kleine dorp Sigui, waar eens in de 60 jaar en waarschijnlijk verbonden is aan een agrarische kalender van de Dogon . Deze kalender heeft verband met de loop van een kleine ster die niet met het blote oog te zien is. Deze ster, die pas in 1960 met een geavanceerde telescoop is waargenomen, was kennelijk bij de Dogon al een millennium bekent en vormt een van de vele mysteries dat het volk omringd.

Djenné De historische stad Djenné wordt vaak gemist door reizigers omdat het niet op hoofdroute ligt tussen Bamako en Mopti.  Maar het is zeker de moeite van een bezoek waard. De stad ligt in de delta van de rivier de Niger en in het regenseizoen vormt het een eiland.  Het heeft de naam dat het de oudste stad van West Afrika is en dat het uiterlijk maar weinig veranderd is door de eeuwen heen. Met zijn huizen die opgetrokken zijn uit leem lijkt de stad op een speelplaats van kinderen die zandkastelen hebben gebouwd. De veel gefotografeerde Moskee van  Djenné  versterkt het gevoel van vervreemding foto: moskee Djenné   De Moskee, een van de mooiste voorbeelden van Sudaneese architectuur, is geheel opgetrokken uit leem en de torens hebben rondom uitstekende houten staken die dienst doen om de jaarlijkse restauratie mogelijk te maken die nodig is na het regenseizoen. Helaas is het niet-Moslims niet langer toegestaan om de Moskee van binnen te aanschouwen, nadat een modefotograaf met een horde models er een bende van had gemaakt. Vanaf het dak van de Petit Marché heb je een goed uitzicht op de Moskee. Djenné ligt ongeveer op 400km van Bamako           Foto: Detail van de moskee van Djenné

Informatie van Amnesty International

Doodstraf : afgeschaft in de praktijk Geratificeerd/ondertekend in 2000 : Facultatief Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind betreffende de Inzet van Kinderen bij Gewapende Conflicten; Facultatief Protocol bij het Verdrag tot Uitbanning van Alle Vormen van Discriminatie van Vrouwen; Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof.

Ten minste veertien mensen zijn ter dood veroordeeld. Er vonden geen terechtstellingen plaats. Het werk van een door de regering in het leven geroepen commissie om beweringen over marteling en mishandeling te onderzoeken, werd gehinderd door gebrek aan financiële steun.

Doodstraf Ten minste veertien mensen zijn ter dood veroordeeld, meestal na veroordelingen wegens moord en gewapende roof. In juli veroordeelde het Hof van Assisen in Bamako sjeik Ibrahim Khalil Kanouté, de stichter van een religieuze groepering de Ongeschoeiden (Pieds nus), en twee van zijn volgelingen wegens de moord in augustus 1998 op een rechter. In de afgelopen tien jaar hebben geen terechtstellingen plaatsgevonden. Bij verscheidene gelegenheden heeft president Konaré verklaard een tegenstander van de doodstraf te zijn.

Onderzoekscommissie In december 1999 benoemde de regering een commissie om beweringen te onderzoeken van aanhangers van oppositiepartijen die in mei 1997 in Niamakoro waren gearresteerd. Zij beweerden dat zij waren gemarteld en mishandeld in aanwezigheid van hooggeplaatste politiefunctionarissen. In januari 2000 verzocht de commissie om financiële steun om haar werk te kunnen uitvoeren, maar hierop werd niet gereageerd. Een commissie die was ingesteld om beweringen over marteling en mishandeling te onderzoeken, was vanwege gebrek aan financiële steun niet in staat haar werk te doen. Nadat een afvaardiging van Amnesty International in december 1999 had gesproken met regeringsfunctionarissen, drong de organisatie er in februari 2000 bij de regering op aan de commissies voldoende financiële steun te geven, opdat zij haar taken kan uitvoeren in overeenstemming met de internationale normen met betrekking tot onderzoeken naar mensenrechten. Op dit verzoek heeft zij geen antwoord gekregen.

 

Gebied:	totaal: 1.240.000 km²  - vergelijking met NL = 41.526 km²
Landsgrenzen:	totaal: 7,243 km grenzen met: Algerije 1.376 km, Burkina Faso 1.000 km, Guinee 858 km, Cote d'Ivoire 532 km, Mauritanië 2,237km, Niger 821 km, Senegal 419 km
Klimaat:	Heet en droog in februari tot juni; regen, vochtig en mild van juni tot november; koud en droog van november tot februari
Natuurlijke hulpbronnen:	Goud, fosfaat, kalk, zout, uranium, waterkracht aanwezig maar nog niet geëxploiteerd:.bauxiet, ijzer, goud, mangaan, tin, en kopper in
Milieuproblemen:	Ontbossing; gronderosie; verwoestijning; tekort aan drinkwater; stroperij
	Het volk
bevolkingsaantal:	11.008.518 - in vergelijk met NL = 15.981.472 - gegevens juli 2001
Leeftijdsopbouw:	0-14 jaar:  47.2%  - 15-64 jaar:  49.73% - 65 jaar:  3.07% geschat in 2001 In vergelijk met NL: 0-14 j.=18,38% - 15-64 j.=67,9% - 65+ j. =13,7%
kindersterfte:	121,.44 doden op 1.000 levend geborenen -  gegevens van 2001
Levensverwachting:	totaal van de bevolking:  47.02 jaar  - mannen :  45.84 jaar  -  vrouwen :  48.24  In vergelijk met NL = 78.43 jaar - gegevens van 2001
Mensen met  HIV/AIDS:	100.000 in 1999  - HIV/AIDS - doden: 9.900 in 1999
Etnische groepen:	Mande 50% (Bambara, Malinke, Soninke), Peul 17%, Voltaic 12%, Songhai 6%, Tuareg en Mauren 10%, anderen 5%
Religie's:	Moslim 90%, inheemse geloven 9%, Christelijk 1%
Talen:	Frans (de officiële taal), Bambara 80%, verschillende Afrikaanse talen
Alfabetisme:	definitie:  Lezen en schrijven boven de leeftijd van 15 jaar : 31% In vergelijk met NL = 99%
	Overheid
Naam van het land:	Republique de Mali   vroeger: Frans Soedan of de Soedanese Republiek
Hoofdstad:	Bamako
Administratieve regio's:	8 regio's:  Gao, Kayes, Kidal, Koulikoro, Mopti, Segou, Sikasso, Tombouctou
Onafhankelijkheid:	Sinds 22 September 1960 van Frankrijk
Uitvoerende macht:	President Alpha Oumar KONARE sinds 8 Juni 1992 - gekozen voor vijf jaar.  Eerste minister: Mande SIDIBE  - Ministers worden aangewezen door de eerste minister. De volgende verkiezingen zijn gepland voor Mei 2002
Wetgevende macht:	Nationale Assemblee  met 147 zetels; de leden worden verkozen voor vijf jaar.Laatste verkiezingen waren op 20 juli en 3 augustus 1997. De laatste verkiezingen werden geboycot door de oppositie.
	Economie
Economie:	Mali behoort tot een van de armste landen van de wereld, met 65% van het land dat uit woestijn of semi-woestijn bestaat. De economische activiteit vindt vooral plaats in geïrrigeerde gebieden in de omgeving van de rivier de Niger. 10% van het volk bestaat uit nomaden en 80% houdt zich bezig met landbouw en visserij. Mali is sterk afhankelijk van buitenlandse hulp en de fluctuerende wereldprijs van katoen; een overblijfsel van de koloniale tijd en nu het hoofdexport product. In 1997 stelde de regering een plan vast voor economische groei en diversiteit. Deze hervormingen hebben geleid tot een economisch groei in de jaren 1996 tot 2000 van rond de 5 % met een inflatie van minder dan 2%. De recente goudvondsten bieden mogelijk perspectieven voor de toekomst.
Inkomen per hoofd:	$850  - In vergelijk met NL =  $ 24.400 - geschat in 2000
Exportproducten:	Katoen 50%, goud, vee - gegevens van 1999
Arbeidskrachten:	landbouw en visserij 80% -gegevens van 1998
Geld:	Frank CFA    -  een euro is 656 frank CFA
Buitenlandse schuld:	$ 3 miljard in 1999
Buitenlandse hulp:	$ 596.4 miljoen in 1995
	Diversen
Spoorwegen:	729 km met een verbinding met de spoorweg van Senegal
wegen:	totaal:  15.100 km waarvan geasfalteerd :  1.827 km en niet geasfalteerd : 13,273 km (1996)
Internet landencode:	.ml